Od 4 maja 2019 roku pracodawca ma obowiązek przechowywać w swojej dokumentacji orzeczenia lekarskie zatrudnionych przez siebie pracowników – powinność z tym związana dotyczy zarówno badań wstępnych, jak i okresowych oraz kontrolnych. Powinien też gromadzić zażądane orzeczenia lekarskie przygotowane na podstawie skierowania wydanego przez innego pracodawcę, skierowania na badania do pracy zażądane od świeżo zatrudnionych pracowników (w celu porównania poprzedniego stanowiska pracy z obecnym), a także własne skierowania na badania wstępne, okresowe i kontrolne.

Kluczowe jest jednak to, przez jak długi okres pracodawca powinien przechowywać wyżej wymienione dokumenty. Do 1 stycznia 2019 roku właściciel firmy zatrudniający pracowników był zobowiązany do tego, by ich akta osobowe zachować przez aż 50 lat od ustania stosunku pracy. W wyniku zmiany odpowiednich przepisów obecnie pracodawca powinien przechowywać orzeczenia lekarskie oraz inne akta osobowe pracowników przez zaledwie 10 lat liczone od końca roku kalendarzowego, w którym ustał stosunek pracy.

Jakie badania są wykonywane w ramach medycyny pracy?

Pracownicy bardzo często zastanawiają się nad tym, jakie badania do pracy będą musieli wykonać i jakie informacje w związku z tym znajdą się w wydanych dla ich pracodawców orzeczeniach lekarskich. Medycyna pracy obejmuje badania profilaktyczne mające na celu sprawdzenie indywidualnych predyspozycji pracownika do pracy na danym stanowisku, badania profilaktyczne wstępne – wykonywane przed zatrudnieniem pracownika lub ewentualnie przy zmianie stanowiska, badania profilaktyczne okresowe, którym poddawani są pracownicy już zatrudnieni oraz badania profilaktyczne kontrolne – przeznaczone dla pracowników przebywających na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 30 dni.